در تازه ترین دستاورد محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران، تولید هیدروژن خالص با تکیه بر تامین سوخت های پاک انجام شد. این مهم از طریق یک فرآیند شیمیایی به دست آمده است. از هیدروژن تولیدی در صنایع مختلفی از جمله فولاد می توان استفاده کرد.

 «هادی ابراهیمی»، فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی امیرکبیر که مجری طرح «مدل سازی و مطالعات تجربی تولید گاز سنتز با استفاده از حامل های اکسیژن پروسکایتی در یک میکرو رآکتور به کمک فرآیند چرخه شیمیایی» است، اظهار کرد: «هدف ما از انجام این تحقیق، تولید هیدروژن خالص با تکیه بر سوخت های پاک است.»

ابراهیمی با اشاره به دیگر اهداف این پروژه اضافه کرد: «به دلیل آنکه کاهش انتشار و ذخیره سازی گاز دی اکسید کربن در تبدیلات گازی با اهمیت است، این پروژه را عملیاتی کردیم.»

او با بیان کاربرد میکرو رآکتور بستر ثابت در این پروژه به جهت غلبه بر معایب رآکتورهای بستر متحرک از جمله ساییدگی ذرات، ادامه داد: «در این طرح، به بررسی چگونگی تولید هیدروژن، تولید گاز سنتز در میکرو رآکتور به دلیل کاهش آلودگی محیط زیست و کاهش مصرف انرژی در مقایسه با روش های موجود توسط شیوه مدل سازی ریاضی پرداختیم و از طرفی دیگر، روش نوین چرخه شیمیایی جهت این کار تحقیقاتی مورد استفاده قرار گرفت.»

محقق پروژه «تولید هیدروژن خالص» در دانشگاه صنعتی امیرکبیر افزود: «با کمک روش مدل سازی ریاضی و با تحلیل کارهای گذشته، طرح را شروع کردیم و با اعتبار سنجی و بهره گیری در ایده های مطرح شده، پروژه را به نتیجه رساندیم.»

گفتنی است که از نتایج این تحقیق می توان در صنایع مختلفی از جمله نفت، پالایشگاه، پتروشیمی و صنایع فولاد استفاده کرد.

وی با اشاره به ویژگی های طرح گفت: «تولید هیدروژن خالص و تکیه بر سوخت های پاک، کاهش انتشار و ذخیره سازی CO2، کاربرد میکرو رآکتور بستر ثابت برای غلبه بر معایب رآکتورهای بستر متحرک از جمله ساییدگی ذرات، ساخت رآکتور با ابعاد کوچک (از جمله قابل حمل بودن و کاهش مقاومت های انتقال حرارت و جرم) و ارائه مدلی برای درک بیشتر از پدیده های موجود در فرآیند، از جمله ویژگی های این طرح به شمار می رود.»

ابراهیمی اینگونه ادامه می دهد: «این طرح هیچ نمونه داخلی و یا خارجی نداشته و طرح های ارائه شده به وسیله داوران بین المللی بررسی و به چاپ رسیده اند.»

باید خاطرنشان کرد که از جمله مزیت های رقابتی این پروژه، کاهش آلودگی محیط زیست، استفاده بهینه از حجم رآکتور و کاهش مصرف انرژی است. تولید هیدروژن و گاز سنتز به عنوان خوراک واحدهای تولید آمونیاک، متانول، سوخت مایع (مثل بنزین) از گاز طبیعی و احیای سنگ آهن در صنعت فولاد مورد استفاده قرار می گیرد.

جهت مشاهده بیشتر مطالب اینجا کلیک کنید

www.shimisanat.com

کربن  را می‌توان یک عنصر استثنائی در جدول تناوبی دانست. شیمی گسترده ترکیبات کربنی تا به آن حد است که یکی از گرایش‌های رشته شیمی با عنوان شیمی آلی به‌طور کامل به بررسی ترکیبات این عنصر از جدول تناوبی می‌پردازد.

پیوند کوالانسی هر اتم کربن با انواع دیگر اتم‌ها یا اتم‌های کربن دیگر، ساختا­رهای نامحدود و بسیار متنوعی را ایجاد می­کند. از جهت دیگر بسیاری از ترکیباتی که در طبیعت طی روش‌های طبیعی سنتز، ساخته می‌شوند نیز از خانواده ترکیبات آلی (کربنی) هستند.

گستره وسیعی از ترکیبات شامل ترکیبات متنوع نفتی تا مواد دارویی و بسپارهای آلی زیرمجموعه ترکیبات کربن قرار می‌گیرند.

در نانوفناوری نیز، ترکیبات کربنی دسته مهم و مشخصی را به خود اختصاص می‌دهند که با عنوان نانوساختارهای کربنی خوانده می‌شوند.

نانوساختارهای کربنی خصوصیات فیزیکی-شیمیایی منحصر به فردی از خود نشان می‌دهند و نقش گسترده‌ای در زمینه فناوری‌های نوین و پیشرفته دارند. مطالعه شیمی پایه ترکیبات کربنی می‌تواند راهگشای درک بسیاری از خصوصیات نانوساختارهای کربنی و همچنین اصلاح ساختاری آن­ها باشد.

انواع کوانتوم دات ها

کوانتوم دات­های فلزی

موادی از قبیل سولفید سرب، سولفید روی، فسفات ایندیوم، آرسنیک ایندیوم، تلورید کاد میوم، سلنید کادمیوم،سولفید کادمیوم هستند که این مواد بسته به اندازه وطول موج معینی از نور،پس از تحریک الکترونها با استفاده از یک منبع خارجی از خود نور ساطع می کنند.

برخی نقاط کوانتومی نیزبه صورت ساختارهای هسته- پوسته هستند؛ نظیر نقاط کوانتومی  CdSe(سلنید کادمیوم) که در هسته قرار داشته وبه وسیله پوسته ای از جنس  ZnS(سولفید روی) پوشیده می­شود و توانایی نشر نور به رنگ­های مختلف را دارد.ویا از فرم­های ویژه ای از سیلیکا به نام ormosil که هسته وپوسته به وسیله لایه ای پلیمری پوشیده می­شوند.

کوانتوم دات­های کربنی

این دسته از کوانتوم دات­ها شامل سه دسته گرافن کوانتوم دات، کربن نانو دات و پلیمردات­ها هستند.

کوانتوم دات­های کربنی (CQDs) یک کلاس جذاب از نانوکربن­های  به تازگی کشف شده­اند که شامل نانوذرات شبه کروی گسسته با اندازه کمتر از 10نانومتر را تشکیل می­دهند. آن­ها دارای چند ویژگی مطلوب هستند مانند انتشار نور و وابسته به اندازه و طول موج ، سهولت تولید، زیست سازگاری و مواد اولیه ارزان و فراوان هستند.

در این حوزه به­طور مکرر پیشرفت­های قابل توجهی در طول چند سال گذشته صورت گرفته است. دلیل اصلی گسترش کربن نانودات­ها که اخیرا توجهات بسیاری را به خود جلب نموده اند، فلوئورسانس بسیار قوی آن­ها می­باشد.

به همین دلیل به آن­ها کربن­های فلوئورسنت نیز اطلاق می­شود. از زمان کشف اولیه کربن نانودات­ها، مطالعات بسیاری در زمینه روش­های تهیه این نانوساختارها صورت پذیرفته است و گروه­های تحقیقاتی متعددی در تلاش­اند تا به درک بهتری از جایگاه و رفتار نوری این ترکیبات همراه با دست یابی به روش­های سنتز بهتر و گسترش کاربردهای این نانو مواد تازه ظهور دست یابند. خصوصیات منحصر به فرد کربن نانوکریستال­ها در پزشکی قابل استفاده است، زمینه­هایی مانند تصویربرداری زیستی و حسگرهای نوری.

ابعاد کوچک و ویژگی­های زیست سازگاری آن­ها را قادر می­سازد تا به­طور موثر به عنوان حامل­های مؤثر برای تحویل دارو عمل کنند، همچنان که خواص کاتالیزوری و فیزیک­وشیمیایی آنها در چندین زمینه زیست پزشکی کاربرد دارد. همچنین با توجه به این­که اندازه ذرات کربن نانودات­ها کمتر از nm10 می­باشد، باعث افزایش خواص کاتالیزوری به دلیل دارابودن سطح ویژه بالا می­باشند.

جهت مشاهده بیشتر مطالب اینجا کلیک کنید

www.shimisanat.com

پژوهشگران دانشگاه تبریز با سنتز آزمایشگاهی یک نانو کاتالیست متخلخل، موفق به تبدیل روغن پسماند آشپزخانه به یک سوخت غیر فسیلی (بیودیزل) شدند.

 عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز، دکتر مهتاب پیروزمند، روغن های حاصل از پخت و پز را یکی از منابع ارزان قیمت سوخت های زیستی دانست و گفت:

«انتخاب منابع اولیه اقتصادی و مناسب به عنوان گامی موثر در فرآیند جایگزینی سوخت های فسیلی با سوخت های زیستی محسوب می شود.»

او کاهش اثرات منفی این روغن ها بر محیط زیست را از دیگر مزیت های جایگزین کردن این منابع در سوخت های فسیلی برشمرد و تاکید کرد: «با توجه به اهمیت این موضوع، در دانشگاه تبریز با انجام مطالعاتی تلاش کردیم تا با سنتز یک کاتالیست نانو ساختار، امکان تبدیل روغن استفاده شده در پخت و پز را به یک سوخت زیستی به صرفه و با قیمت کم فراهم آوریم.»

عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز با بیان اینکه نانو کاتالیست تهیه شده در این طرح دارای یک ساختار مزوپور است، ادامه داد:

«مزوپور به این معناست که از حفره هایی در مقیاس نانو برخوردار شده است. همین موضوع باعث می شود تا سطح خیلی زیادی را برای انجام واکنش با واکنشگرها در اختیار قرار داده و عملکرد بسیار بالایی از خود به نمایش بگذارد.»

پیروزمند گفت: «برای سنتز این کاتالیست نانویی از یک عامل فعال سطحی کاتیونی به عنوان بستر و از یک ماده تترا اتیل ارتو سیلیکات به عنوان یک منبع حاوی سیلیس استفاده شد.»

بر خلاف سایر فرآیندها، بستر آلی از ساختار نهایی کاتالیست حذف نشد و این امر در القای خاصیت بازی به نانو کاتالیست حاصل، نقش مهمی داشته است. از طرفی دیگر، این نانو کاتالیست به کمک فلزاتی از قبیل منیزیم، روی و کبالت بهینه شد.

این محقق دانشگاه تبریز با اشاره به نتایج به دست آمد از این پژوهش، یادآور شد:

«آمار و نتایج ارزیابی عملکرد این نانو کاتالیست در تبدیل روغن پخت و پز استفاده شده به یک سوخت زیستی، بیانگر این مطلب است که زمان انجام واکنش تبدیل ۳ ساعت و بازده واکنش در این مدت زمان، بیش از ۹۲ درصد می باشد.»

جهت مشاهده بیشتر مطالب اینجا کلیک کنید

www.shimisanat.com

هیدروژن به عنوان یکی از پاک ترین منابع انرژی، مدتی است که نقل محافل بزرگ علمی و صنعتی در سراسر جهان شده است. در این میان، شرکت های خودروسازی و تیم توسعه آنها، توجه ویژه ای به عملیاتی کردن استفاده از هیدروژن به عنوان سوخت وسایل نقلیه خود داشته اند.

با وجود تمام مزایایی که برای استفاده از هیدروژن بیان می شود، بزرگترین مشکلاتی که بر سر راه آن وجود دارد، فرآیند تولید پیچیده و البته هزینه های گزاف آن و همچنین محدودیت ها و خطرات موجود در حمل و نقل هیدروژن هستند.

اکنون گروهی از محققان ارتش ایالات متحده آمریکا به صورت کاملا تصادفی، به روش جدیدی برای تهیه هیدروژن دست یافته اند که به صورت تکرارپذیری در شرایط واقعی، قادر است بسیاری از مصائب استفاده از سوخت هیدروژن را مرتفع کند.

پژوهشگران آزمایشگاه نظامی “Aberdeen” در مریلند آمریکا، با افزودن مقداری آب بر روی آلیاژ خاصی از آلومینیم که پیش از این برای پروژه های ارتش بکار گرفته بودند، با واکنش بسیار سریع دو ماده مواجه شدند.

ناگفته نماند که قبل از این، طی واکنش آب و آلومینیم، هیدروژن استخراج شده بود و این عمل در دماهای بسیار بالا و با بهره گیری از کاتالیزور در مدت زمان زیاد ممکن شده و بیشترین مقدار بازده آن نیز ۵۰٪ محسوب می شد.

نانو آلومینیم جدید واکنش ذکر شده با کارآمدی نزدیک به ۱۰۰% و در مدت ۳ دقیقه انجام می پذیرد. چنین آماری آن هم با در نظر گرفتن خودبخودی بودن واکنش، بسیار شگفت انگیز است.

آب و آلومینیم به راحتی قابلیت حمل و نقل دارند و امکان انفجار آن نیز وجود نخواهد داشت؛ همچنین به کپسول های گران قیمت نیازی نیست. از طرفی سرعت واکنش جدید زیاد بوده و مجموعه این عوامل سبب می شوند که شاهد روش به صرفه تری برای تولید هیدروژن در شرایط و اماکن مختلف باشیم.

با این حال سؤالات زیادی در رابطه با کارایی روش مورد بحث وجود دارد:

هزینه تولید در مقیاس صنعتی برای آلیاژ مخصوص چقدر است؟ آیا امکان اجرای این واکنش در خارج از آزمایشگاه نیز وجود دارد؟ مخاطرات زیست محیطی در استفاده سطح وسیع آلیاز آلومینیم چه میزان است؟

بهره گیری از آلیاژ نانوذره آلومینیم، آینده روشنی را پیش روی سوخت هیدروژنی خواهد گذاشت اما باید منتظر ماند و دید که آیا این پژوهش، همچون بسیاری از تحقیقات گذشته در حد یک آزمایش باقی خواهد ماند و یا تجاری سازی شده و قدم به زندگی انسان ها می گذارد.

نظر شما چیست؟ سرنوشت هیدروژن به عنوان یک سوخت پاک و زیست تخریب ناپذیر به کجا خواهد رسید؟

جهت مشاهده بیشتر مطالب اینجا کلیک کنید

www.shimisanat.com

محققان یک شرکت هلندی از طریق تزریق نوعی فیبر مقاوم در برابر پارگی، موفق به تولید محصولی شدند که ۱۵ برابر از فولاد مقاوم تر است.

به گزارش شیمی صنعت ، شرکت هلندی “Ecco Leather” طی همکاری با شرکت آمریکایی “DSM Dyneema” موفق شدند که از طریق افزودن نوعی فیبر مقاوم در برابر پارگی به چرم، محصولی تولید کنند که ۱۵ برابر مقاوم تر از فولاد بوده و در عین حال، آنقدر سبک است که قابلیت شناور ماندن روی آب را دارا می باشد.

این محصول ترکیبی که “Dyneema Bonded Leather” نامگذاری شده است، از ضخامت پارچه و بافت چرم برخوردار است.

طراح این پارچه، “سرولی رخت” می گوید: «فرآیند تولید شامل دباغی، تزریق و پرداخت نهایی است. چالش اصلی، ساختن راهی برای تزریق یکسان فیبر در تمام سطح چرم بود؛ چون این ماده باید از چسبندگی و یکپارچگی بالایی برخوردار باشد تا قابلیت مقاومت در برابر پرداخت های ثانویه و نهایی را داشته باشد.

پس از دستیابی به روشی مناسب جهت این کار، مراحل تراش، پولیش و پرداخت نهایی توسط شرکت “Ecco Leather” انجام شده است.»

“رخت” این موضوع را هم بیان کرده که با استفاده از این ماده، کوله پشتی بزرگی تولید کرده اند که در حالت عادی تا ۵ الی ۶ کیلوگرم وزن دارد اما چون از این ماده تولید شده، تنها ۲۰۰ گرم است. او اضافه می کند:

«از این ماده که به حالت چرم است، می توان در محصولات گوناگونی بهره مند شد؛ صنایعی را تصور کنید که استفاده از چرم می تواند ظرفیت آنها را چند برابر کند اما به دلیل وزن نسبتا زیاد، امکان آن وجود ندارد.»

چرم در شرایط طبیعی با کاهش ضحامت، دچار کاهش استحکام نیز می شود اما این فناوری چنین امکانی را می دهد که چرم را توسط فناوری های پیشرفته ترکیب کرده و محصولی ظریف، سبک و بسیار مقاوم تولید کند.

جهت مشاهده بیشتر مطالب اینجا کلیک کنید

www.shimisanat.com

پژوهشگران موفق شدند پارچه ای با قابلیت خنثی سازی اثر تسلیحات شیمیایی تولید کنند و از این طریق، جان افرادی که ممکن است با این نوع ادوات کشته شوند، نجات دهند.

اختراع جدید دانشمندان از نوعی “چهارچوب فلزی اورگانیک” برای دستیابی به خواص جادویی خود بهره می گیرد؛ اما درباره تسلیحات شیمیایی باید این نکته را مورد توجه قرار داد که آنها سلاح هایی هستند که از خود مواد شیمیایی خطرناک پراکنده می کنند و می توانند به کشته شدن هزاران نفر در طی چند دقیقه منجر شوند.

همانطور که ساختار یک سلاح شیمیایی از عناصر پرتوزا تشکیل شده، حفاظت از آنها هم بسیار دشوار است؛ چرا که تأثیرات آن در کمترین زمانی روی پوست فرد بروز می کند و در کسری از ثانیه جذب آن می شود.

گفتنی است محققان مدت هاست روی راهکارهای احتمالی برای مقابله با این تسلیحات کار کرده اند و یکی از جدیدترین دستاوردها در این زمینه هم “چهارچوب فلزی اورگانیک” و یا MOF ها هستند که بر اساس عنصر زیرکونیم (Zr) ساخته می شوند.

پودرهای ساخته شده بر پایه این تکنیک قادر اند که اثر تسلیحات شیمیایی را کم کرده یا آنها را به صورت کامل از میان بردارند. البته این مواد مشکلات مختص خود را دارند که یکی از آنها، ناپایداری شان است. بنابراین؛ دانشمندان به جای آنکه تلاش کنند این پودرهای ناپایدار را بر روی پارچه به کار بگیرند، تصمیم گرفتند چهارچوب های مذکور را مستقیما روی بافت خود پارچه تشکیل دهند.

آنان در ادامه، حاصل کار را با ماده ای که شباهت زیادی به عوامل عصبی مورد استفاده در تسلیحات شیمیایی داشت، تحت آزمایش قرار دادند و دریافتند که پارچه قادر به خنثی سازی ترکیبات یاد شده در کمتر از ۵ دقیقه است. لازم به ذکر است این پارچه در تأسیساتی کاربرد دارد که در آنها افراد به صورت مداوم در معرض مواد شیمیایی خطرناک قرار دارند و از آن جمله می توان به کارکنان اورژانس اشاره نمود.

جهت مشاهده بیشتر مطالب اینجا کلیک کنید

www.shimisanat.com

همگام با رشد فناوری در جهان، شیمیدانان هم به دنبال راهی برای جایگزین نمودن سوخت های فسیلی هستند که استفاده از هیدروزین و فرمیک اسید، جدیدترین دستاورد آنان به شمار می آید.

اگر چه استفاده از سوخت هیدروژنی مزیت هایی از قبیل رایگان بودن، عدم ایجاد آلودگی و دسترس پذیری بالا را دارد اما مشکلات مرتبط با سوخت گیری و ذخیره نمودن آن، فعلا استفاده صنعتی هیدروژن به عنوان سوخت پاک را متوقف نموده است.

اکنون دانشجویان دانشگاه فنی “آیندهوون” هلند به دستاورد جالبی رسیده اند. این پژوهشگران ایرادات سوخت هیدروژنی را با ایجاد یک سامانه غیر مرتبط که به اتوبوس وصل می شود، رفع کرده اند. این ابتکار با بهره گیری از هیدروژن تولیدی فرمیک اسید، کمک می کند تا مشکلات هیدروژن با هزینه اقتصادی کمتری برطرف شود.

این سامانه در انتهای اتوبوس برقی در یک جعبه کوچک قرار می گیرد و سوختی به نام هیدروزین که شامل ۹۹% فرمیک اسید و ۱% کاتالیزور است را به هیدروژن و کربن دی اکسید تبدیل می کند. هیدروژن حاصل باتوجه به مشخصاتی که دارد، جهت تولید برق در سلول سوخت معمولی قابل استفاده است.

استفاده از هیدروزین برای تولید هیدروژن به جای سوخت در خودرو، سوددهی بسیار زیادی خواهد داشت. ابتدا هیدروژن تقریبا خالص باید در مخازن بزرگ تحت فشار بالا قرار گیرد؛ عاملی که به وزن و پیچیدگی ساختار وسایل نقلیه و همچنین ایستگاه های سوخت گیری افزوده است.

گروه تحقیقاتی دانشگاه آیندهوون ادعا نموده انرژی نهایی این سوخت تا ۴ برابر انرژی یک باتری معمولی مورد استفاده در خودروهای الکتریکی است.

همانطور که می دانید، فرمیک است از تقطیر برخی از مورچه ها و گیاهان بدست می آید اما می توان به راحتی در مقیاس صنعتی آن را تولید کرد. تمام کربن دی اکسید تولید شده در فرآیند تبدیل هیدروزین بر پایه فرمیک اسید، در چرخه تولید انرژی مورد استفاده قرار می گیرد و این شاخصه، هیدروزین را به یک منبع سوختی تقریبا خالص با آلودگی صفر درصد تبدیل می کند و چون این سوخت در فاز مایع است، می توان آن را با تغییرات بسیار اندکی به زیر ساخت های ایستگاه های سوخت هیدروژنی اضافه نمود.

محققان گروه “فِست – FAST”، تولید سوخت را برای نخستین بار در سال ۲۰۱۶ عملیاتی کردند که تحت عنوان “REX” مورد خطاب قرار می گرفت؛ یکسال و نیم بعد را صرف تصحیح و توسعه سامانه خود نمودند که منجر به تهیه توان ۲۵ کیلوواتی گشت. این سیستم مستقل به طور رسمی در آیندهوون، همراه با اولین ایستگاه سوختگیری هیدروزین شروع به کار کرد.

“فِست” در تلاش است “REX” را قبل از پایان سال جاری در شهر آیندهوون هلند به تولید انبوه برساند. هدف گذاری این تیم پژوهشی در دراز مدت، تبدیل کردن هیدروزین به عنوان منبع استاندارد سوخت صنعتی خواهد بود.

جهت مشاهده بیشتر مطالب اینجا کلیک کنید

www.shimisanat.com

زمان زیادی از عرضه نخستین لپ تاپ ها، تلفن های هوشمند، تبلت ها و خودروهای الکتریکی نگذشته است؛ وسایلی که باتری های لیتیوم – یونی بخش مشترک و البته جدایی ناپذیر آنها به شمار می رود.

با اینکه این امکانات برای ما سهولت در زندگی را به همراه داشته اند، اما بزرگترین ایرادشان، همین باتری های مخرب است. ترس و دلهره از آتش گرفتن های بی موقع، حرارت بسیار زیاد، زود تخیله شدن شارژ و مدت زمان طولانی برای تأمین انرژی اولیه، از جمله مشکلات باتری های لیتیوم – یونی نامیده می شود.

حال، دانشمندان راهی بسیار کارآمد و ارزان برای جلوگیری از داغ شدن های مکرر و آتش گرفتن باتری ها یافته اند.

آنها یک لایه پلیمری حساس به گرما را به باتری های لیتیوم – یونی اضافه کرده اند که اگر دما بیش از یک حد معینی بالا رفت، می تواند آن را تشخیص داده و استفاده دستگاه از باتری را متوقف کند؛ بعد از آن که دما پایین آمد و باتری خنک شد، مجددا به باتری اجازه تأمین انرژی دستگاه را بدهد.

آتش گرفتن باتری ها که در نتیجه حرارت هم اتفاق می افتد، تحت تأثیر عوامل مختلفی است؛ برای مثال اگر درون باتری اتصال کوتاه الکتریکی بوجود آید، جریان الکتریکی از درون باتری، بین دو الکترود مثبت و منفی برقرار شده و در نتیجه دمای بین آنها بالا می رود و باتری آتش می گیرد.

پژوهشگران پیشتر هم به روش هایی برای سرد کردن باتری ها و جلوگیری از آتش سوزی رسیده بودند؛ مثلا اخیرا گروهی موفق به جاسازی کپسول های پلاستیک مایع در باتری ها شده بودند. نحوه این ساز و کار به این ترتیب بود که وقتی دمای باتری بالا می رفت، غشاء کپسول ذوب و پلاستیک مایع در باتری جاری می شد. در نتیجه یک لایه عایق پلاستیکی بین الکترودها تشکیل و اتصال کوتاه را قطع می کرد.

یکی از محققان دانشگاه استنفورد به نام “یی کای” در “پالو آلتو” کالیفرنیا می گوید: «متأسفانه این روش ها غیر قابل بازگشت هستند. بعد از اینکه باتری بیش از حد گرم می شود و سامانه جلوگیری از آتش سوزی به کار می افتد، باتری غیر استفاده می شود.»

به امید یافتن روشی بهتر و کارآمد تر، “کای” به یکی از همکاران قدیمی خود به نام “ژنان بائو” که مهندس شیمی است، روی آورد.

“بائو” و همکارانش پیشتر انواعی از پلاستیک های حاوی نانو ذرات نیکل را ساخته بودند که وقتی دمای این ذرات از یک حدی بالاتر می رفت، رسانایی الکتریکی این ماده ترکیبی کاهش می یافت.  “بائو” و “کای” فکر کردند که اگر روشی بدین ترتیب را در باتری های لیتیوم – یونی هم به کار برند، شاید ایمنی آن را در برابر مشتعل شدن افزایش دهند.

آنها در نهایت به ایده ساخت لایه ای پلیمری افتادند که وقتی دما از حد مجازی بالاتر می رود، می تواند رسانایی خود را قطع کند. طبق نظر متخصص باتری در آزمایشگاه ملی “لاورنس” در ایالت “برکلی” کالیفرنیا، این روش از سایر مواد ساخته شده تاکنون، عملکرد بهتری دارد.

نظر شما چیست؟ آیا می توان روزی به باتری هایی دست یافت که نیازی به شارژ کردن نداشته باشند، حرارت تولید نکنند و مشتعل هم نشوند؟

جهت مشاهده بیشتر مطالب اینجا کلیک کنید

www.shimisanat.com

شامپو تاچ لس دکترواش شرکت شیمی صنعت رشد

این محصول یکی از تخصصی ترین محصولات برند دکتر واش میباشد. هدف از تهیه این محصول کم کردن زمان شستشو، استفاده از نیروی کار کمتر، صرفه جویی در مصرف آب وبرق ،جلوگیری از آسیب به رنگ خودرو میباشد. استفاده از این محصول با آموزش بسیار آسان تحول جدیدی در خدمات کارواش خواهد بود.

نحوه استفاده از این محصول

1)پاشش این محصول بر سطح خودرو باید کاملا یکنواخت و به صورت پودری باشد ( اگر از کف پاش استفاده می شود حتما نازل کف باش به گونه ای تنظیم شود که بجای کف گلوله ای، کف به صورت پودری بر سطح خودرو پاشش شود و در اگر از سم پاش استفاده شود نازل در حالت پودری قرار گیرد

2)تمامی سطح خودرو آغشته به مواد شده و بعد از 3 دقیقه خودرو آماده آبکشی است.

3)در هنگام آب کشی خودرو تمامی سطح خودرو با نازل آبکشی شود.

4)توجه شود که مواد حتما باید بر روی سطح خشک خودرو پاشش شود در صورت خیس شدن خودرو اثرپذیری آن بسیار کاهش میابد.

جهت مشاهده بیشتر مطالب اینجا کلیک کنید

www.shimisanat.com

در زمانی به سر می بریم که دانشمندان و پژوهشگران در سراسر دنیا به فکر جایگزین نمودن سوخت های فسیلی با انرژی های تجدیدپذیر و البته با آسیب رسانی کمتر هستند.

در آینده ای نزدیک و پیش از صنعتی شدن استفاده از منابع انرژی پاک، کاهش ضررهای سوخت های فسیلی در دستور کار مراکز علمی دنیا خواهد بود.

در همین راستا، یکی از روش های بازیابی سوخت های فسیلی و کم کردن خطرات ناشی از استفاده آن، تبدیل کربن دی اکسید به کربن مونوکسید و در ادامه سوخت های قابل مصرفی نظیر اتانول است که تا پیش از این، به لحاظ اقتصادی توجیه مناسبی نداشته و محصولات اضافه ای همچون هیدروژن تولید می کرده است.

اما اکنون محققان روش بهینه ای برای تبدیل کربن دی اکسید به اتانول یافته اند که با استفاده از نوعی کاتالیزور نوری از ترکیب فلز نیکل و مواد ارگانیک، قابل بهره برداری است. این کاتالیزور بافت اسفنجی داشته و می تواند بدون تولید فرآورده های ناخواسته، این تبدیل را با سرعت بسیار بالایی انجام دهد.

کاتالیزور اسفنجی یاد شده در مجاورت نور خورشید نیز می تواند گاز کربن دی اکسید را به کربن مونوکسید تغییر دهد و در صورت غنی سازی آن با نانوکریستال های رودیم و نقره، فرآورده های واکنش شامل فرمیک اسید، استیک اسید و اتانول خواهند بود.

البته همچون بسیاری از پروژه های علمی و پژوهشی دیگر، استفاده از کاتالیزور نیکل به صورت ارگانیک برای دستیابی به اتانول، فعلا در حالت آزمایشگاهی بوده و برای بهره برداری در مقیاس صنعتی و بزرگ آماده نیست.

با در اختیار داشتن این اطلاعات و نقد و بررسی سایر روش های کنونی برای تبدیل کربن دی اکسید به اتانول، ابداع روش فوق می تواند راه حل مناسبی برای افزایش بازده کارخانجات و نیروگاه های تولید کننده کربن دی اکسید باشد که از طریق آن، قادر به بازگردانی بخش قابل توجهی از گازهای خروجی به چرخه تولید خواهند بود.

جهت مشاهده بیشتر مطالب اینجا کلیک کنید

www.shimisanat.com