در زمانی به سر می بریم که دانشمندان و پژوهشگران در سراسر دنیا به فکر جایگزین نمودن سوخت های فسیلی با انرژی های تجدیدپذیر و البته با آسیب رسانی کمتر هستند.

در آینده ای نزدیک و پیش از صنعتی شدن استفاده از منابع انرژی پاک، کاهش ضررهای سوخت های فسیلی در دستور کار مراکز علمی دنیا خواهد بود.

در همین راستا، یکی از روش های بازیابی سوخت های فسیلی و کم کردن خطرات ناشی از استفاده آن، تبدیل کربن دی اکسید به کربن مونوکسید و در ادامه سوخت های قابل مصرفی نظیر اتانول است که تا پیش از این، به لحاظ اقتصادی توجیه مناسبی نداشته و محصولات اضافه ای همچون هیدروژن تولید می کرده است.

اما اکنون محققان روش بهینه ای برای تبدیل کربن دی اکسید به اتانول یافته اند که با استفاده از نوعی کاتالیزور نوری از ترکیب فلز نیکل و مواد ارگانیک، قابل بهره برداری است. این کاتالیزور بافت اسفنجی داشته و می تواند بدون تولید فرآورده های ناخواسته، این تبدیل را با سرعت بسیار بالایی انجام دهد.

کاتالیزور اسفنجی یاد شده در مجاورت نور خورشید نیز می تواند گاز کربن دی اکسید را به کربن مونوکسید تغییر دهد و در صورت غنی سازی آن با نانوکریستال های رودیم و نقره، فرآورده های واکنش شامل فرمیک اسید، استیک اسید و اتانول خواهند بود.

البته همچون بسیاری از پروژه های علمی و پژوهشی دیگر، استفاده از کاتالیزور نیکل به صورت ارگانیک برای دستیابی به اتانول، فعلا در حالت آزمایشگاهی بوده و برای بهره برداری در مقیاس صنعتی و بزرگ آماده نیست.

با در اختیار داشتن این اطلاعات و نقد و بررسی سایر روش های کنونی برای تبدیل کربن دی اکسید به اتانول، ابداع روش فوق می تواند راه حل مناسبی برای افزایش بازده کارخانجات و نیروگاه های تولید کننده کربن دی اکسید باشد که از طریق آن، قادر به بازگردانی بخش قابل توجهی از گازهای خروجی به چرخه تولید خواهند بود.

جهت مشاهده بیشتر مطالب اینجا کلیک کنید

www.shimisanat.com