دانشمندان نوعی انگل را شناسایی کرده اند که قادر است بدون اکسیژن به زندگی خود ادامه دهد. این انگل درون بافت ماهیچه ماهی سالمون زندگی می کند و تنها 10 سلول دارد. این انگل Henneguya salminicola نام گرفته و اولین جاندار چندسلولی محسوب می شود که برای ادامه حیات به اکسیژن نیاز ندارد.

به گزارش سرویس اخبار فناوری تکنا و به نقل از Cnet، دوروتی هاچون، جانورشناس دانشگاه تل آویو اسرائیل در مورد این کشف می گوید: اینکه تنفس در تمام موجودات وجود دارد بطور کامل نقض شده است و چنین چیزی وجود ندارد. طبق تحقیقاتی که در ژورنال PNAS منتشر شده است، این انگل که نزدیکی زیادی به عروس دریایی دارد فاقد DNA مورد نیاز نفس کشدن است. در واقع میتوکندری در این انگل وجود ندارد. میتوکندری یک اندامک تولید انرژی با کمک اکسیژن است که درون تمام سلول ها یافت می شود.

هاچون امیدوار است که با این کشف بتوان به مسیرهای پیشرفته تکامل وارد شد. همچنین این کشف میت واند به زندگی در روی زمین و یا روی سیارات دیگر کمک کند. تا کنون تمامی جانداران کشف شده که قادر به ادامه زندگی بدون اکسیژن بوده اند از نوع تک سلولی و یا باکتری ها و یاختگانی بودند که کف اقیانوس ها یافت می شوند. اینکه این انگل اکسیژن مورد نیاز خود را چگونه دریافت می کند چیزی است که هاچون و همکارانش در حال بررسی آن هستند.

به گزارش پایگاه خبری تکنا به نقل از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، تونیک گیاهی شرکت دانش بنیان کیمیا پژوهش ماهان محصول گیاهی، دانش بنیان و آنتی باکتریال بوده که برای مراقبت از سطوح چرمی ساخته شده است،

چرم از جمله سطوح زنده بوده که نیازمند مراقبت پیوسته است، این محصول از طریق آبرسانی و سازگاری با پوست، نفوذ پذیری بالا در بافت چرم  و خاصیت آنتی باکتریال سبب افزایش چند برابری عمر چرم، ضد عفونی کننده سطح و نرم کنندگی چرم شده و با از بین بردن بوی نامطبوع داخل کفش از طریق افشانه بر روی سطح بیرونی کفش به زیبایی و دوام کفش کمک شایانی می‌کند.

برخلاف واکس‌های رایج که روی سطح باقی می‌مانند، این محصول به سرعت به داخل چرم نفوذ کرده و جذب آن می‌شود.

 از آنجایی که در این واکس گیاهی از ترکیبات سنگین و مشتقات و روغن‌های نفتی استفاده نمی‌شود، در صورت تماس با دست بدون نیاز به شوینده، تنها با آب ولرم قابل شستشو است.

به گفته علی یوسف گمرکچی مدیرعامل این شرکت دانش بنیان، این تونیک گیاهی عاری از روغن‌های پالایشگاهی و مشتقات نفتی است و در آن از عصاره‌ها گیاهی استفاده می‌شود. در کنار عصاره‌های نانومقیاس، نانوذرات نقره نیز در این تونیک گیاهی وجود دارد که به ایجاد خواص انتی‌باکتریال کمک می‌کند، به دلیل وجود فرمولاسیون ویژه‌ این واکس گیاهی، خواص ضدباکتری، نرم‌کنندگی، پاک‌کنندگی و براق‌کنندگی این واکس نسبت به محصولات موجود در بازار بیشتر است.

استفاده از مواد شوینده شیمیایی موجود برای محصولات چرمی باعث تخریب زنجیره پلیمری آن شده و به مرور زمان چرم را دچار خوردگی و تخریب می‌کند، از طرفی تداوم آلودگی بر روی سطوح چرمی یا چوبی علاوه بر ایجاد خفگی سطح، سبب فرسایش و تخریب زودرس مولکول‌های سطحی شده و در صورت مرطوب شدن سطح، شوره زده و موجب خشکی و ایجاد ترک‌های سطحی می‌شود، این واکس حاوی مواد گیاهی برای پاسخ به نیاز کشور تولید و به بازار عرضه شده است.

یکی از ویژگی‌های این واکس آنتی‌باکتریال، خوش‌بویی آن است، عطر ذاتی موجود در عصاره‌های گیاهی به کار رفته در این واکس موجب می‌شود تا سطوح علاوه بر طراوت و زیبایی، از بوی خوش نیز بهره‌مند باشند.

از دیگر ویژگی‌های این واکس، ماندگاری بالای آن است به طوری که روی کفش تا یک هفته ماندگار است،  البته از این تونیک گیاهی می‌توان برای محصولات مختلف نظیر انواع پوشش‌های چوبی و چرمی خودرو، چوب و چرم و MDF در مبلمان خانگی و اداری، دکوراسیون اتاق‌ها و ادارات، کابینت آشپزخانه، کیف و کفش و البسه چرمی استفاده کرد.

روانکارها را در یک نگاه کلی می توان به دو دسته بزرگ روانکارهای خودرو و روانکارهای صنعتی تقسیم کرد. روانکارهای صنعتی نیز به سه دسته عمده روغن‌های صنعتی، گریسها و روانکارهای ویژه دیگر مثل روانکارهای فلزکاری و … تقسیم می‌شوند.

البته روانکارها را از نظر نوع حالت نیز می توان طبقه‌بندی کرد. که به چهار دسته روان‌کننده‌های گازی، روان‌کننده‌های مایع، گریس‌ها و روان‌کننده‌های جامد تقسیم می‌شوند.

روانکارهای گازی
روانکارهای گازی مثل هوا، هلیوم، بخار مایعات و … در موارد درجه حرارت‌های خیلی بالا و یا پایین‌، سرعت بسیار زیاد و بارکم و یا در مواردی که پرتوهای هسته‌ای در محیط وجود دارند، استفاده می‌شوند. یکی از خصوصیات بسیار مهم روانکارهای گازی اینست که گرانروی آنها با تغییر درجه حرارت تغییر چندانی نمی‌کند و به همین دلیل این روانکارها قادرند در گستره‌ی وسیعی از کاربردهای صنعتی مورد استفاده قرار گیرند. علاوه بر این چون گازها سبک‌تر از مایعات هستند و می‌توان وزن آنها را نادیده گرفت، این موضوع باعث می‌شود در سرعت‌‌های خیلی بالا همچنان جریان آنها آرام و یکنواخت باقی بماند. به همین جهت در یاتاقان‌های با سرعت خیلی زیاد بهتر از روانکارهای مایع عمل می کنند.
روانکارهای گازی اصطکاک کمی دارند، عاری از ناخالصی‌اند و خاصیت سرریزی که در مورد روانکارهای مایع و گریس‌ها پیش می‌آید را ندارند. علاوه بر آن این نوع روانکارها بدلیل سرریز نکردن می‌توانند مواد مطمئنی در صنایع غذایی، داروئی و شیمیایی نیز باشند.
روانکاری اولتراسانتریفیوژها، ماشین‌های ابزار سنگ‌زنی دقیق که با سرعت زیاد کار می‌کنند‌، چرخ مته دندانپزشکی، راکتورهای اتمی، ماشین‌های ریسندگی پرسرعت، توربین‌های گازی، موتور جت و … از جمله موارد کاربرد این دسته از روانکارها هستند.

روانکارهای مایع
مهمترین روانکارهای مایع روغن‌ها هستند که خود به دو دسته بزرگ روغن‌های معدنی و روغن‌های سنتزی تقسیم‌بندی می‌شوند. این نوع روانکارها رایج‌ترین و پرمصرف‌ترین نوع روانکارها هستند. هر دو دسته به نوعی از مشتقات نفت خام به حساب می‌آیند، با این تفاوت که روغن‌های معدنی از انجام یک سری عملیات تفکیک بر روی نفت خام و حداکثر یک واکنش شیمیایی کنترل شده به‌دست می‌آیند درصورتیکه برای تولید روغن‌های سنتزی واکنش‌های شیمیایی کنترل شده بیشتری مورد نیاز است و به همین دلیل قیمت تمام شده روغن‌های سنتزی بیشتر از روغن‌های معدنی خواهد بود. به‌طور کلی روغن‌های معدنی بدلیل کاربرد فراوانی که در تولید روانکارها دارند نسبت به روغن‌های سنتزی، بیشتر تولید می‌شوند. البته قابلیت‌های یک روغن سنتزی بدلیل واکنش‌های مخصوصی که روی آن انجام شده بیشتر از یک روغن‌پایه معدنی است، زیرا روغن‌های کاملاً مناسب به‌طور مصنوعی تولید شده و در طبیعت قابل کشف نیستند.
البته به جز روغن‌های سنتزی و روغن‌هایی که منبع اصلی آنها نفت خام است روغن‌های دیگری نیز وجود دارند که از جانوران، ماهی‌ها و گیاهان به‌دست می‌آیند که روغن‌های طبیعی نام دارند. استفاده از این روغن‌ها به‌عنوان روانکار در گذشته بسیار مرسوم بوده است ولی امروزه نفت خام منبع اصلی تولید روانکارها است. یکی از خصوصیات روغن‌های طبیعی تجزیه بیولوژیکی آسان آنها است که از این لحاظ نسبت به روغن‌های پایه معدنی و سنتزی برتری دارند. این روغن‌ها برای مدت طولانی قابل نگهداری نیستند، ضمن اینکه هزینه‌ی تولید زیادی هم دارند. اما با توجه به محدود بودن منابع نفتی برای تولید انرژی، روغن‌های طبیعی می‌توانند جایگزین مناسبی برای مشتقات نفتی در عرصه تولید روانکار باشند

روغنهای روانکار چه نوع روغنی هستند و چه مشخصاتی دارند؟

روغن های روانساز به طور عمده دارای منشاء نفتی هستند و عمده ترین روانکار مورد استفاده در صنایع هستند. ویژگی های مورد انتظار از روغن های مناسب برای روانکاری به شرح زیر هستند:

دارای گرانروی مناسب و ضریب اصطکاک بسیار کم باشند.

در مقابل حرارت مقاوم باشند و اکسیده نشوند.

خاصیت پاک‌کنندگی مناسب داشته باشند و پس از کار مداوم, تحت تاثیر حرارت زیاد، تشکیل مواد لجنی و رسوبات در لابه لای قطعات ندهند.

دارای شاخص گرانروی بالا باشند.

با ایجاد لایه نازکی از روغن بر روی سطوح متحرکی که با یکدیگر در تماس هستند، از ساییدگی و فرسودگی آنها جلوگیری نمایند.

در حین عملیات ایجاد کف ننمایند.

زنگ‌‌زدگی و خوردگی بر روی قطعات فلزی ایجاد نکنند.

با قطعات لاستیکی و پلاستیکی سازگاری کامل داشته باشند.

  تفاوت بین روغن های معدنی و سینتتیک در چیست؟

روغن های پایه معدنی(یا نفتی) از پالایش برش روغنی (Lub cut) در پالایشگاه روغن به دست می آیند و در ساخت قسمت عمده روغن های موتور و صنعتی به کار می روند. ولی روغن های سینتتیک محصول فرایند پتروشیمی هستند و معمولا دارای شاخص گرانروی بالاتری نسبت به روغن های معدنی هستند، همچنین این روغن ها مقاومت اکسیداسیون بالاتری نسبت به روغن های معدنی داشته و به این دلیل زمان کارکرد طولانی تری نسبت به روغن های معدنی دارند . درضمن این روغن ها به دلیل شاخص گرانروی بالایی که دارند می توانند در محدوده دمایی وسیعتری مورد استفاده قرار گیرند.

نکته : با وجود اینکه روغن های سینتتیک قیمت بالاتری نسبت به روغن های معدنی دارند ولی در عمل به دلیل زمان کارکرد بسیار طولانی تر این روغن ها ، از نظر اقتصادی نیز سود آور هستند.

جهت مشاهده ی بیشتر مطالب روی لینک زیز کلیک کنید

www.shimisanat.com