پژوهشگران در تازه ترین دستاورد خود توانستند با استفاده از نانو لوله هایی که از جنس کربن تهیه شده اند، به شکل مؤثری آب دریا را تصفیه و شیرین سازی نمایند.

 نحوه کار این نانو لوله های کربنی شباهت بسیار زیادی با عملکرد نوعی پروتئین خاص در سلول های زنده دارد. این پروتئین ها قادر به تصفیه سازی آب ورودی برای استفاده سلول ها هستند. ناگفته نماند که نانو لوله های تولید شده به واسطه ساختار خود قادر هستند تا ۶ برابر کارایی بهتری نسبت به پروتئین های مذکور داشته باشند.

شیوه کار این نانو مواد هنوز به صورت عملی و در مقیاس صنعتی درباره تصفیه آب دریا مورد بررسی قرار نگرفته است؛ اما در محیط آزمایشگاهی ثابت شده که آنها می توانند تمام نمک موجود در آب را به طور کامل از ظرفی از آب دریا استخراج کنند.

اگر این نانو لوله ها بتوانند در برابر فشارهای بالای آب مقاومت کنند، می توان از آنها برای تصفیه آب دریا ها در مقیاس صنعتی نیز بهره مند شد.

“الکساندر نوی – Aleksandr Noy” به عنوان سرپرست گروه پژوهشی مستقر در دانشگاه کالیفرنیا می گوید که آنها ایده ساخت این نانو لوله های کربنی را از همان پروتئین تصفیه کننده در سلول های موجودات زنده که به نام “آکواپورین” معروف هستند، الهام گرفته اند.

پروتئین های آکواپورین در تمام سلول های بدن انسان وجود دارند و می توانند یون های مضر موجود در آب میان بافتی را تصفیه کرده و در اختیار سلول ها قرار دهند. روش کار این سلول ها بسیار جالب است.

ساختار این پروتئین به گونه ای است که می تواند مولکول های آب را با سرعت بسیار زیادی از مجرای ۰٫۳ نانومتری عبور داده و از این طریق یون های آزاد را از آنها جدا کند.

این پروتئین شکننده بوده و بازسازی آن بسیار دشوارا ست؛ بنابراین دانشمندان به این فکر افتادند که با بهره گیری از دانش نانو، نسخه مصنوعی آن را که مقاومت فوق العاده ای به همراه ۶ برابر سرعت بیشتر برای شیرین سازی دارد، تولید نمایند.

جهت مشاهده بیشتر مطالب اینجا کلیک کنید

www.shimisanat.com